lunes, 2 de noviembre de 2009

Mmmmh... sopa... digo... sopa de Backerbsen

Me apetece una sopa. Como vivo en el paraíso de las sopas (véase el prólogo sopero que nos han preparado) lo tengo difícil para elegir. La base es fácil, un buen caldito casero, el Suppeneinlage es lo complicado de escoger. Ya probé en casa los Kaspressknödel así que ahora les toca a los Backerbsen.

Backerbsensuppe

Backerbsen son bolitas de masa frita con forma de guisante. Primero son crujientes pero después de su baño en caldo caliente se quedan gordinflonas y blanditas. Tienen un sabor tostado y un pelín aceitado y, como normalmente las venden ya preparadas, es una solución rápida para un ataque de hambre traicionero: calentar el caldo y añadir los Backerbsen, un poco de cebollino (el mío crece desde el verano en la ventana acompañando a unas fructíferas tomateras) y ¡a comer! (cuidado con la lengüita, que el caldo quema, ains)

¡Salud!

10 comentarios:

  1. No soy muy de sopas ya lo he dicho, pero si en vez de arroz lleva estas bolitas de nombre de catálogo de Ikea, jaja, creo que la cosa va mejorando.
    Muchos besitos sin gluten.

    ResponderEliminar
  2. ...bien!!!! per aquí sembla que comença a fer fresqueta, sembla eh?? ahir vem anar a caminar a la montanya a uns 2000 mts i estavem amb semarreta de màniga curta....
    però avui m'has donat una bona idea per començar el sopar...un caldet amb aquestes boletes, que jo les compro i potser la textura es mes de pa...
    Es curiós que abans gairabé mai menjava sopes i ara cada vegada m'agraden mes...sera cosa de l'edat?
    fins aviat

    ResponderEliminar
  3. ...bien!!!! per aquí sembla que comença a fer fresqueta, sembla eh?? ahir vem anar a caminar a la montanya a uns 2000 mts i estavem amb semarreta de màniga curta....
    però avui m'has donat una bona idea per començar el sopar...un caldet amb aquestes boletes, que jo les compro i potser la textura es mes de pa...
    Es curiós que abans gairabé mai menjava sopes i ara cada vegada m'agraden mes...sera cosa de l'edat?
    fins aviat

    2 de noviembre de 2009 16:49

    ResponderEliminar
  4. Bueno, bueno. Esta es la sopa preferida de Lucas. Los Backerbsen se los come con todo el tio! No le des una bolsa de papas fritas ni palomitas. Una bolsa de estas bolitas en sus manos cae en un santiamén...

    Ay,yai yai Zerogutén! Qué pena que no te gusten mucho las sopitas porque son mágicas. Reconfortan el cuerpo y el alma. Después de una sopita el mundo se viste con sus mejores galas... al mundo se le ve maravilloso!

    Y si la sopita en cuestión la cubres con una mantita de cebollino (y este tiene la pinta de vivir en casa :-) la pócima mágica está servida... sin más conjuros!

    Muchos besotazos

    ResponderEliminar
  5. Ay, y que nunca me ha dado por probarlos, y mira que los he visto de veces en el súper. Ahora tengo que decidir si antes o después de los Kaspressknödel, o unos para comer, otros para cenar... ayyyy... qué vida tan difícil llena de decisiones que tomar.

    ResponderEliminar
  6. Pués a mí me han encantado estas bolitas, me parecen una opción más original que los típicos croutons de pan frito para acompañar el caldo diario.
    Un beso

    ResponderEliminar
  7. A mi també m'agradaria tastar aquestes boletes, però aquí on es troba????jo no ho he vist mai....haurem d'anar a Salzburg en busca de les boletes....

    ResponderEliminar
  8. Estas Backerbsen se pillan la pinta del post anterior y se la soplan seguro. Se pondrían mas gordinflonas y blanditas que con el caldo y no sabrían un pelin aceitadas. Sabrían a birra güena güena. Y sin peligro de quemarte, jeje.
    Petons

    ResponderEliminar
  9. Sí, lo malo de los Backerbsen es que si no te gusta el pan remojao los tienes que ir echando a pocos y comértelos en seguida, y no veas cómo quema... :D
    Yo prefiero ponerlos en el puré, que aguantan más.
    Una vez probé a hacerlos en casa y me quedaron como pegotillos aceitosos, puaj. XD

    ResponderEliminar
  10. Zerogluten, ajajaja, es verdad, podrían ser perfectamente uno de los productos de IKEA :)

    Núria, mare meva! jo de la màniga curta ni m'enrecordo ja!

    Maite, es verdad, también están ricas como aperitivo... jejejeje... no es que yo lo haya probado, que me lo han contado :P

    Noema, tienes razón, la vida es muy bonita pero muy complicada, con esas decisiones vitales que tenemos que tomar :P

    CRIS, en realidad son como los croutons pero en redondito, jejejeje :)

    Núria, doncs no tinc ni idea de que aquestes boletes les venguin a Espanya, la veritat és que jo fins i tot les he portat de contraband , jejeje

    Juantxo, me las imagino "¡sluuuuuurp!" y toa la pinta p'adentro! :D:D:D

    Ka, ay, es que a mí me gusta el pan crujiente y remojao también, así que con un par de veces que le eche ya va bien... Yo también las uso para las cremitas de verdura. He visto una receta pero aún no me he atrevido :S Aviso cuando agarre valor :D

    ¡Gracias por comentar! ¡Besos!

    ResponderEliminar